Zbirka fotografija i foto artefakata
Fond fotografija i foto artefakata je najveća zbirka u Vojnom muzeju, koja se sastoji od materijala zabeleženog na staklenim fotografskim pločama, panoramskim negativima, negativima i fotografijama. Radi lakšeg snalaženja u obilju materijala foto-dokumentacija je podeljena na posebne fondove koji obuhvataju različite vremenske periode. Fond ranije ratne istorije obuhvata period od pojave prvih fotografija u Srbiji i prvih, putujućih fotografa pa sve do kraja Prvog svetskog rata. Ovaj, možda najznačajniji fond, sadrži veoma važne fotografije koje predstavljaju kulturnu baštinu srpskog naroda.
Mnoge fotografije iz ovog fonda su već poznate javnosti jer se nalaze, kao ilustracije, u gotovo svim istorijskim delima, udžbenicima, novinskim člancima i feljtonima koji se bave ovim periodom. Sačuvane su mnogobrojne fotografije srpskih dinastija Obrenovića i Karađorđevića, kao i mnogih poznatih i važnih ličnosti, ali i fotografije mladih ljudi koji će se tek kasnije izboriti za svoje mesto u istoriji, postati poznati i slavni. Upravo je takav slučaj sa slikama mladog, još golobradog, pitomca 32. klase Kraljevske srpske vojne akademije, Vojislava Tankosića ili mladog poručnika Živojina Mišića. Kako su istoriju srpskog naroda sa početka 20. veka obeležila velika ratna iskušenja, prvo u oslobodilačkim ratovima, a kasnije i odbrana otadžbine u Prvom svetskom ratu, tako su i fotografije iz ovog perioda uglavnom dokumentarne slike ljudskog stradanja, patnje ali i borbe za opstanak. Pravilno shvaćen značaj fotografije omogućio je da se kroz njihovo objavljivanje u stranoj štampi značajno utiče na formiranje javnog mnjenja. Srpska vojska je koristila fotografije i kao moćno sredstvo za podizanje morala vlastitim trupama, o čemu nam najbolje svedoči dopis Dunavske divizije od 12. novembra 1917. godine, koji se zajedno sa jednom fotografijom čuva u zbirci Vojnog muzeja.
Posle 1918. godine i kraja Svetskog rata nije prestalo interesovanje za fotografiju. Sada u mirnodopskim uslovima brojni fotografi beleže razne važne događaje koji su okupirali pažnju javnosti novonastale države, i koji su danas pohranjeni u fondu Pres biroa. Prizori ceremonija potpisivanja važnih državnih sporazuma kao što su ugovori o savezu Mala Antanta ili Balkanska Antanta smenjuju se sa slikama svečanih dočeka raznih državnih delegacija, kao što je bila poseta načelnika generalštaba SAD, generala Daglasa Mek Artura, tokom septembra 1931. godine. Ipak, daleko su brojnije fotografije koje prikazuju sasvim običan život jednostavnih ljudi i običnih vojnika. Pukovske slave, manevri, parade, gimnastičke vežbe kao i vežbe na strelištu jasno nam dočaravaju svakodnevne, mirnodopske zadatke kraljevske vojske. Ratna zbivanja u novom Svetskom ratu, patnje, stradanja, strah i bol opet su se našli pred objektivima brojnih amatera i profesionalnih fotografa.
Svesni ogromne moći fotografije sve strane u ovom sukobu su se trudile da zabeleže što više značajnih momenata i iskoriste ih za svoje potrebe. Na fotografijama je jasno zabeležena propast i kapitulacija kraljevske vojske i odvođenje oficira i vojnika u zarobljeništvo. Na posmatrača izuzetno potresno deluju prizori nemačke okupacije i represalija nad stanovništvom kao što su masovna streljanja u Šapcu, Kraljevu i Kragujevcu, te vešanja rodoljuba na stubove ulične rasvete po centralnim beogradskim ulicama. Pokreti otpora što se javljaju po čitavoj Srbiji, takođe su imali svoje fotografe koji su verno beležili događaje tih slavnih dana početka ustanka protiv okupatora, brojne borbe, patnje i žrtve sve do konačne pobede snaga NOV-a i predaje okupatorskih jedinica u Sloveniji maja 1945. godine. Od svih fotografija koje se čuvaju u fondu Drugog svetskog rata, svakako su najupečatljivije one koje je sakupila Državna komisija za utvrđivanje zločina okupatora i njihovih pomagača. Prizori unakaženih i izmrcvarenih tela ostavljaju težak i mučan utisak na sve koji ih, makar i letimično, pogledaju.
Ove fotografije su izuzetno značajne jer predstavljaju gotovo jedini način na koji današnji posmatrač može shvatiti prave strahote rata, a da ih pri tome i sam ne iskusi.
Istraživačima su izuzetno zanimljive i serije fotografija što su ih snimili službeni fotografi i foto reporteri koji su pratili razne neprijateljske vojske i jedinice. Najobimniju takvu seriju čine snimci nemačkih reportera koji ovekovečuju pohod nemačke vojske na SSSR i po severnoj Africi.
Zbirka poseduje i fotografije poseta značajnih ličnosti i važnih državnih delegacija. Naša ustanova je imala čast da svoju stalnu postavku pokaže britanskoj kraljici Elizabeti (1970.g.) kao i prestolonasledniku britanskog prestola princu Čarlsu (1978.g.), predsedniku republike Francuske Fransoa Miteranu (1983), ali i predsedniku vlade Vijetnama Ho Ši Minu (1957) ili kubanskom revolucionaru, tada ministru spoljnih poslova Kube Ernestu Če Gevari (1957). Foto arhiv Vojnog muzeja se trudi da održi korak sa nastupanjem novih, digitalnih tehnologija o čemu najbolje svedoči započeti posao digitalizacije celokupnog fonda što će ovo ogromno kulturno blago našeg naroda učiniti mnogo dostupnijim svim zainteresovanim istraživačima naše prošlosti.